En? Zitten jullie er alweer klaar voor? Hier komt namelijk weer een verhaaltje uit het land van de rijzende zon!

We waren gebleven in Chengdu, waar we de belangrijkste bezienswaardigheden eigenlijk nog niet gedaan hadden!

Peoples park:
Peoples park klinkt sommigen vast en zeker wel bekend in de oren, dit park is eigenlijk niet eens zo groot maar er worden grootse activiteiten verricht! Wat dacht je bijvoorbeeld van chinese ‘linedance', mahjongtafels vol enthousiaste chinezen, karaoke shows waar je haren van overeind gaan staan, Chinese talentenjachten met de raarste deelnemers ,vage tango-salsa moves en natuurlijk tientallen advertenties met zonen en dochters 'te koop'! Dit park is FREAKY!!!

hot-Hot-HOT-pot!:
Toen leek het ons wel een goed idée de locale keuken uit te proberen. Nou ben ik niet zo heel erg vreemd van heet eten maar dit gerecht werd me toch wel te veel! Deze pot werdt volgegoten met allerlei helse ingredienten, pepers in overtal en vreemde kruiden waar je mond van begon te tintelen! Hmmm eet smakelijk! Na deze vlammende hotpot tot ons genomen te hebben voelde het alsof je maag en darmen een derde wereldoorlog aan het houden waren en had je zo ongeveer drie brandweerteams nodig om je mond ook maar enigszins te blussen. MAAR! We hebben het toch maar mooi gedaan! Ondanks de ring of fire die we de volgende dag hadden, darmen die het niet met ons eens waren en nachtelijke bezoekjes aan de wc viel het allemaal best wel mee! (kuch)

Panda time!:
De volgende dag gingen we een bezoek brengen aan het panda center! Onze darmen waren nog steeds een beetje aan het na-pruttelen en ik voelde me behoorlijk misselijk, toch besloten we te gaan omdat we de panda's natuurlijk voor geen goud wilden missen! En achteraf zijn we blij dat we zijn gegaan, ook al koste mij het wat moeite en kregen de panda's naast bamboe ook wat hotpot te eten, panda's zijn echt COOL! Ze zitten daar een beetje relaxed hun bamboe al smakkend weg te kouwen en lijken total geen zorgen te hebben! De hotpot fever begon langzaam een beetje weg te trekken en zeker na 2 stoeiende kleine panda's gezien te hebben was het een geslaagd bezoek!

Buddha time!:
En toen was het tijd om wat van die buddha's te zien! En we hadden geluk want laat het nou net zo zijn dat er een reusachtige 70 meter hoge Buddha in de buurt van Chengdu zit! Helaas werdt de hotpot fever Ben net iets te veel en kon hij niet mee (zonder een draagbare wc)! Dus ging ik samen met Eric, Vivian, Jenny en een amerikaanse vrouw waar ik de naam niet meer van weet, op Buddha jacht! Gelukkig arriveerden we al vroeg bij deze trekpleister en konden we rustig en zonder te veel toeristen doorlopen naar de voet van de buddha! En of die een voet had!

Na een paar dozijn aan foto's te hebben gemaakt (en een stommeamerikaan die al mijn positie's kopieerde) liepen we verder door de mooie natuur, met hier en daar een tempel of een kleine buddha! Ook zagen we deze mooie brug waar ik toch graag een kiekje van nam!

Lijiang:
Na ons flink te hebben vermaakt in Chengdu werdt het weer tijd verder te rijzen! We vlogen in ongeveer een uurtje naar het traditionele Lijiang! Ik had me erg verheugd op Lijiang en het leek me erg leuk om hier een aantal dagen door te brengen maar helaas (kleine helaas) bleek Lijiang erg, erg , erg toeristisch geworden te zijn! Eigenlijk heeft Lijiang twee kanten, een mooie kant: met leuke traditionele huisjes, leuke beekjes en bruggetjes. Maar aan de andere kant: Veels te veel toeristen, bars met keiharde muziek en prijzen die erg duur zijn in vergelijking met de rest van China! Helaas heeft de tijd hier niet stilgestaan en is Lijiang ondanks de charme die het zeker heeft, een tourist-trap geworden.

Dr.Ho time!:
Gelukkig! Zijn er altijd nog plaatsjes om Lijiang heen die zeker de moeite waard zijn en waar je rustig doorheen kunt wandelen/fietsen. Wij deden het laatste en fietsten naar een leuk plaatsje (wel veel vliegen) Genaamd Beisha! Hier woont de wereldberoemde medicijnman Dr.Ho! En ik kon niet wachten hem te ontmoeten! Deze al ruim 80 jarige man, die verdacht veel leek op Mr.Mijagi van de Karate Kid, is met zijn spierwitte snor en baard eigenlijk al een attractie op zich! Hij vertelde ons over zijn kliniek en over de vele beroemde mensen al over zijn vloer zijn gekomen. We kregen een zakje healthy tea (goh echt?!)mee en gaf ons nog een vluchtige gezondheids inspectie. Ben bleek gezond te zijn, maar bij mij had hij toch een kleine opmerking... Mijn darmen bleken een beetje van stuur te zijn volgens hem... hmmm waar zou dat toch van komen?? (Die vervloekte hotpot!)

Nadat dokter ho ons vrolijk had uitgezwaaid zijn we weer op de fiets gegaan, terug naar het bruisende Lijiang!

Onderweg kwamen we nog een leuk bandje tegen die een mooie prijsvraag uitlokt! Want rara wie hoort er niet op deze foto thuis? Stuur je antwoord door naar marvin_chin@hotmail.com en win een meet and greet met de enige echte dr.Ho!

Tiger leaping gorge (TLG):
De volgende dag zouden we naar de Tiger leaping gorge gaan maar nog steeds voelde ik me niet goed en bracht ik vooral veel tijd door op de wc. Wel lekker rustig maar niet echt de spirit die je nodig hebt om de bevreesde TLG te bewandelen! Dus bleven we thuis en hebben we geregeld om een dag later te gaan. Stiekem en een beetje naief lachten we in ons vuistje want het regende die dag erg hard!

De volgende dag voelde ik me beter en kon onze klim gaan beginnen! Maar met een grauw gezicht keken we omhoog en bleek het spreekwoordelijke vuistje waarin wij gelachen hadden,een spreekwoordelijk graf voor een ander gegraven te hebben.... en je weet wat er gebeurd als je een graf graaft voor een ander.......

Het regende dus erg hard en het bleek dus een ruige, koude, vermoeiende en bovenal natte klim te gaan worden! Ondanks ons energiegebrek en slechte voorbereiding (met name aan mijn kant) werdt deze hike toch wel erg mooi. De vele wolken die ons de prachtige uitzichten een beetje versperden, maakten de omgeving dan wel weer erg mist-erieus (ha-ha)! En naarmate de rotsen waar we op liepen van grijs naar rood, van rood naar groen en van groen naar blauw verkleurden, begonnen de wolken ook langzaam maar zeker een beetje te verdwijnen. Zo trotseerden we de grootste rotsen, het erbarmelijke weer en de mooie watervallen om zo tot een geslaagde maar ook uitputtende tocht te komen!

Shangri-la:
Na de TLG waren we toch wel behoorlijk uitgeput en waren we blij dat we even bij konden komen in de bus naar Shangri-la! Dit leuke en charmante dorpje in het noorden van de provincie Yunnan heeft erg veel tibetaanse trekken. Zo zie je hier vele tibetaanse kloosters, vrouwen gekleed in tibetaanse kostuums, en borden die ook in het tibetaans staan aangegeven! Erg leuk stadje waar we op ons gemak hebben rondgelopen. (moest ook wel op ruim 3000 meter hoogte!)

Dali:
Na Shangri-la zijn we op de bus gestapt om in zo'n 8 uurtjes aan te komen in Dali een plaatsje aan het Erhai meer tussen Lijiang en Kunming in. We zijn hier nu 3 dagen en zijn blij dat we hier gestopt zijn. Dali is erg gezellig en heeft een leuk en mooi oud centrum. Het is niet al te groot en de omgeving is erg mooi! Zo zijn we gisteren flink wezen fietsen om deze omgeving eens van dichterbij te zien!

We fietsten door het platteland en konden de chineze boeren zien werken en ploeteren in hun rijstvelden! We roken lenteuitjes in de lucht en de vriendelijke bewoners van de kleine dorpjes zwaarden ons vrolijk gedag: Gallo! In totaal hebben we zo'n 40km gefietst en het was Super!

De volgende keer bij Ben en Marvin in china:
Zal ik jullie vertellen over onze avonturen in kunming, waar we het stenen woud gaan bezoeken! En natuurlijk nog veel meer... maar tot het zover is...veel liefs en groetjes aan iedereen!

Taichen!! (of zoiets)